Pokój nr 1 - VI klasa

-Chyba nie mam wyboru jeśli nie chcę by po naszym salonie biegały gryzonie.- Powiedziała uśmiechając się już o wiele łagodniej. Podeszła do chłopaka usiadła obok na łóżku, wyjęła mu z ręki jointa i zaciągnęła się.
-Jesteś pewien, że wszystko?- spytała obrzucając dormitorium badawczym spojrzeniem. Agnet naprawdę szybko ochłonęła. Ale taka już była, jeśli wybuchała nagle równie szybko powracała do równowagi. Zresztą nie miała co się denerwować. Sama nie była miła. 
-Muszę tu częściej wpadać. Inaczej zaginiesz w tym bałaganie.- Uśmiechnęła się do niego i oddała mu jointa. 

Pokiwał głową, patrząc jak dziewczę bierze od niego blanta. Nieładnie, jak chciała to wystarczyło powiedzieć. - Tu nie ma gryzoni, nawet by nie przeżyły - mruknął, zerkając pod łóżko. Zdecydowanie zdechłyby śmiercią głodową. No chyba że zmutowałyby się tak bardzo że starczałyby im skarpetki. Ale dobra, nie gdybajmy.
Trącił ją w rękę nie specjalnie mocno i rozejrzał się . - Dobra, też nie jesteś martwa - Stwierdził i jakby nigdy nic wrócił do palenia i zachwycania się nagłą poprawą humoru własnego.
W ogóle, na Cartera nikt nie gniewał się długo. Ot taki tam wesoły chłopiec lubiany przez wszystkim. - Wpadać żeby sprzątać? uuu - mruknął robiąc niezadowoloną minę na zawołanie.

-Mam nadzieję, że to co mówisz jest prawdą.- Zaśmiała się. Gryzoni nie znosiła. Agnet w ogóle nie lubiła zwierząt ale gryzonie były najgorsze. 
-Jak miło, ze wróciłam do żywych.-Ona naprawdę już się na niego nie gniewała. Choć może gdyby się uparła wykrzesała by z siebie choć odrobinę złości. Mała motywacja jak widać. 
Spojrzała na niego zdziwiona, była pewna że porządek mu się spodobał.
- Czyżby raziła cię czystość? –spytała zaskoczona.- Naprawdę sam mogłeś to zrobić, ale nie zrobiłeś. Dobrze, że przyszłam bo byś zaginą między stertą tych wszystkich rzeczy. 
 

Nie można się na niego gniewać, dlatego nie udałoby się jej wykrzesać negatywnych uczuć. No chyba żeby ją podpuścił. A aktualnie mu się nie chciało. - Wiesz, mam ciekawsze rzeczy od sprzątania - stwierdził beznamiętnie, rozglądając się po uporządkowanym pokoju. Jak dawno nie widział podłogi. Aż dziwne. - Dobra Paladin, nie żeby nudziła mnie rozmowa z tobą - wzruszył ramionami i przyjrzał jej się uważnie. - Ale nie lubię nic nie robić. - Dodał, przejeżdżając ręką po włosach. Fakt faktem, siedzenie i nic nie robienie było straszliwie nudne. Takie nie w jego stylu. On wolał jak coś się działo, zdecydowanie.

-Czyli mówiąc wprost mam spadać?- Zapytała rozbawiona. 
Agnet lubiła porządek, dlatego tak bardzo przeraziła się wchodząc do dormitorium Setha . Czegoś takiego jeszcze nie widziała. Rozejrzała się z dumą po pokoju, którego stan był jej zasługą. Agnet uświadomiła sobie, że czeka na nią ta cholerna praca domowa, o której zapomniała. Jak ona nienawidziła Evans! 

- Gdzieżbym śmiał cię wyganiać - rzucił żartem i się przeciągnął. Wstał i podszedł do szafy zrzucając ciuchy, i żeby nie było że bałagan jest z jego winy, wrzucił ciuchy do środka. Wyciągnął dresowe spodnie i wrócił na łóżko, połowicznie ubrany. - Myślałem że wpadniesz na jakiś inteligentny pomysł - stwierdził i odpalił papierosa. O, i w końcu świat robił się bardziej kolorowy i Seth doszedł do wniosku, że tak jest fajniej niż poprzednio. Ogółem godziny spędzane w salach lekcyjnych go rozpraszały. Powinien zajmować się czymś bardziej konkretnym.

Zaśmiała się melodyjnie. Obserwowała poczynania chłopaka i z dezaprobatą podniosła brew na widok niedbałego wrzucenia ubrań do szafy. 
-Och panie Carter, inteligentnych pomysłów to ja oczekuję od pana.- Powiedziała.
Agnet po woli dochodziła do wniosku, że nie będzie się trudzić nad runami. Po prostu podejdzie do jakiegoś Krukona, uśmiechnie się do niego i dostanie to o co poprosi. Wyciągnęła się na jego łóżku z nonszalancją jakby pokazując mu, ze nawet gdyby ją wyprosił nigdzie by nie poszła i przyglądała mu się uważnie. 

Spojrzał zdziwiony jak sie pokłada. No chwila, zszedł na kilka sekund, a ona już mu wskakuje do łóżka. Szybkie dziewczę, nie ma co. Jakby nigdy nic położył się obok. - Inteligentnych? Obecnie takie nie przychodzą mi do głowy .- Bo, jakby nie patrzeć twarz sama mu się uśmiechała, a wszystko nabierało wesołych kolorów. Gdzie tu od takiego szukać mądrych pomysłów? Albo przynajmniej takich które nie tylko jemu wydawały się mądre. - Jakbyś nie sprzątnęła, to mógłbym znaleźć jakieś gry - stwierdził drapiąc się po głowie. Oliver i Seth przez siedem lat nagromadzili znaczną, sporą kolekcję rzeczy które pomagają się rozerwać. A teraz biedny ich nie znajdzie.

-A mi się wydaje, że większe szanse na znalezienie czegokolwiek są wtedy gdy jest czysto.- mówiła rozbawiona. Doprawdy niemiała pojęcia jakim cudem cokolwiek można było znaleźć w bałaganie. 
 – Zdaję się na twoją inwencję twórczą. – Liczyła na to że chłopak ma bujną wyobraźnię. Oparła głowę na jego ramieniu.
- Zawsze możemy porozwiązywać krzyżówki.- mruknęła. Jak to możliwe, ze ten chłopak nie miał pomysłu na rozrywkę? Trzeba przyznać, że Agnet naprawdę nie miała do ludzi dystansu, no nie do Ślizgonów. Kto inny jak nie panna Paladin położyłby głowę na ramieniu ledwo znanego chłopaka? Nikt.To nie jedyna wyjątkowa cecha Agnet, jednak może najdziwniejsza. 

- Taaak, jasne - mruknął skupiając się na szukaniu czegoś w szufladzie. Jak miał bałagan to - o dziwo - wiedział gdzie co leży. Wszystko miało jakieś swoje określone miejsce.
Po chwili zadowolony z siebie wyciągnął talię kart. Lepsze to niż krzyżówki. wszystko byłoby lepsze niż krzyżówki, bo Carter nie przepadał za wysiłkiem intelektualnym gdy znajdywał się w takim stanie. Wzruszył ramionami i zgrabnie przetasował kilka razy talię wzruszając ramionami, żeby trącić jej głowę Czego ona się klei? Wiedział że ładnie pachnie, ale żeby aż tak przyciągać panny?
- To, pogramy w pokera - powiedział z wesołym uśmiechem i zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć już rozdał po pięć kart - ale, możesz wymyślić na jakich zasadach - dodał jeszcze dobrotliwym tonem.

Agnet odsunęła się od Setha i usiadła. Przynajmniej nie będzie zaglądał jej w karty. Panienka Paladin nie lubiła przegrywać.
-Mi to obojętne, byle wygrać.- Powiedziała unosząc brew. Naprawdę nie obchodziły jej zasady. Odgarnęła do tyłu długie włosy, one naprawdę potrafiły irytować. Może i były piękne ale też i kłopotliwe. 
-Czyżby gry intelektualne nie były twoją domeną?- zapytała wesoło. Sama nie lubiła się głowić nad krzyżówkami, jednak nie sprawiały jej problemu. Wzięła karty zrobiła pokerową minę, która raczej jej nie wyszła. 

zaśmiał się krótko obserwując jej poczynania znad rozłożonych kart. zacmokał widząc swoje i ziewnął. - musimy o coś grać. lubię wiedzieć jaką dostanę nagrodę - powiedzial tonem rozpieszczonego dziecka które nie lubi jak coś idzie nie po jego myśli.
- krzyżówki są dla krukonów - dodał jeszcze wpatrując się w karty dziewczyny jakby miał w oczach rentgen i tylko czekać aż dowie się co ma. Niestety nie posiadał owych promieni, więc musiał zaufać szczęściu. I temu że nigdy jeszcze nie przegrał.

Wpatrywała się w chłopaka licząc że się zdradzi. No cóż widać że był wprawiony. 
-To jaką chcesz dostać nagrodę- spytała unosząc brew.Szczerze mówiąc liczyła że owa nagroda powędruje do niej ale się nie wychylała. Różnie może być ze szczęściem, szczególnie u niej. Choć mówią że kto ma szczęście w kartach nie ma w miłości, dlatego bardzo prawdopodobna była jej wygrana. 
-Dla Krukonów jest odrabianie za nas prac domowych. Na pewno nie mają czasu na krzyżówki.- zauważyła wesoło. Właśnie tak postanowiła rozwiązać swój problem z pracą domową dla Evans. 

- Ciekawą, żeby chciało mi się grać. Liczę że coś wymyślisz - mruknął rozmyślając nad kartami. Nie był pasjonatem takich rozrywek, ale lepsze to niż nic. Poza tym wciąż utrzymywał mu się dobry humor.
- Dobra, wymieniasz jakieś ? - spytał, przez chwilę na serio bardziej zajęty piątką przed sobą niż całym innym światem. Ale tylko przez chwilę, bo zaraz rzucił z nonszalancją dwie nie potrzebne mu karty i przeciągnął się. - Wykorzystujesz Krukolandię jako sklep z pracami domowymi? - spojrzał na nią ze zdziwieniem. Sam brał od uczynnych koleżanek z lochów, jej sposób rzadko kiedy praktykował.

Przyjrzała mu się z uwagą.
-Moja inwencja na nic się nie zda bo nie znam cię dobrze i nie mam pojęcia czego pragniesz, czy też oczekujesz.- Powiedziała uśmiechając się słodko. Wbiła wzrok w karty. 
-Jedną.-spoglądała z tajemniczym wyrazem twarzy w cztery pozostałe jej karty.- Sądzę że nasza gra jest trochę bezcelowa, bo i tak wygrasz, ale czego nie robi się dla zabawy.- mówiła wesoło słysząc jego kolejne zdanie dodała.
- Nie jak sklep. Opracowałam swoją metodę. Podchodzę do Krukona, uśmiecham się uwodzicielsko, odrzucam do tyłu włosy i załamuję rączki.- W tym momencie pokazała swoją pozę.- Robię jeszcze smutne oczka.- dodała a jej wyraz twarzy doprawdy był taki jak za każdym razem gdy załatwiała sobie pracę domową.- Potem oni dochodzą do wniosku, że moja piękna główka nie powinna się martwić, dlatego też dostaję gotowa pracę domową. Czyż nie ciekawy jest mój sposób?- mówiła to z niewinnym uśmiechem. 

Podał karty i po chwili spojrzał na swoje. - Zawsze wygrywam - mruknął nawet nie bardzo ciekaw czy dziewczyna ma silniejszą figurę. Już go to znudziło. Nie wiedział bardziej czy to zasługa partnerki, która przejawiała wszelkie objawy choroby flegmatycznej, czy tego że skoro zawsze wygrywał a nie było obiecującej nagrody, to mu się po prostu nie chciało. - Dobra koleżanko droga, opuszczam cię. Jak zamierzasz coś niszczyć, to tylko po tamtej stronie - rzucił podnosząc się z łóżka i wychodząc, ot tak po prostu.

Tak Agnet też już znudziła gra a może towarzystwo Setha. Zaraz po nim wyszła szybkim krokiem chcąc dotrzeć na imprezę jakiegoś Puchona. Wcześniej jednak złożyła karty i odłożyła je na miejsce.
Agnet naprawdę rzadko się nudziła. A gdy to już się jej zdarzało szybko zmieniała otoczenie.

Zadowolony z życia Oliver B., triumfując nad światem, że w ostatniej chwili udało mu się uciec przed deszczem wpadł do dormitorium, zaraz zabierając się do pracy. W sensie, wygrzebał z szafki nocnej igłę z nitką i - odpaliwszy wcześniej papierosa - ponawlekał okrągłe listki, tworząc coś w rodzaju długiego łańcucha. Chwilę później, gdy już rozwiesił swój twór między kolumienkami własnego łóżka, przez chwilę z zadowoleniem przyglądał się własnemu tworowi.
W końcu - a trwało to powiedzmy sobie zaledwie chwilkę - nie omieszkając zgasić papierosa na kolejnym wzorku na dywanie, którego jeszcze nie zdążył wypalić, opuścił dormitorium w celu lepszego spożytkowania czasu. Wcześniej zabezpieczył drzwi kilkoma całkiem mocnymi zaklęciami, by mieć pewność, że nikt i nic nieproszonego tu się nie zaszyje.

Ponoć miał tu zakaz wstępu na dwa dni. Bo ten debil je zamknął. Ale, jak to w życiu Cartera bywa nic nie jest pewne, dlatego właśnie dzisiaj, w środę wracał sobie jakby nigdy nic, lekko rozkojarzony i w pełni zadowolony z życia. Kilka nocy spędził w bliżej nieokreślonym miejscu i dopiero teraz postanowił wrócić do rzeczywistości. Biedny Seth.
Otworzył drzwi tak jak się otwiera normalne drzwi, naciskając klamkę i popychając je do przodu. Aż chwilę postał przed wejsciem zastanawiając się czy to na serio jego pokój, bo jeszcze niedawno były zamknięte. Ale to co zobaczył, owe listki wokół łóżka Olivera całkiem przekonały go że się nie pomylił. Z pogłębiającym się uśmiechem samozadowolenia podszedł do sznurka i poprzyglądał się temu widokowi przez dluższą chwilę.

- Stary, to jest coś, co wyjarała Alicja z Krainy Czarów – stwierdził z dumą w głosie Oliver, pojawiając się w progu drzwi i triumfalnie oglądając swoje dzieło. On generalnie nie miał problemów, żeby do dormitorium wejść. Ufał też, że Seth coś wymyśli, ale sądząc po tym, jak rzadko się ostatnio widywali kumpel poległ, dając za wygraną kilku głupim zaklęciom. – Cała ta bajka to ściema, zobaczysz – dodał jeszcze Beinhause, popisując się znajomością mugolskich opowieści. W końcu po coś – po co, do końca nie był pewny – przez jedno półrocze chodził na mugoloznawstwo, żeby w jakiś sposób poszerzyć swoje horyzonty. I poniekąd udało mu się to, chociażby biorąc pod uwagę ten jeden tekst.

Odwrócił się i popatrzył z kpiącym uśmiechem na kumpla. - Alicja? Która to ? - on z kolei mógł wykazać się jawną ignorancją dla wszystkiego co niemagiczne i niegodne jego uwagi. Dotknął zaschniętej trawy. Powinien zacząć opieprzać dzieciaka za samowolkę związaną z drzwiami bo jakby nie patrzeć musiał sypiać po cudzych łóżkach. Ale az tak bardzo mu nie przeszkadzał ten fakt, dlatego nie wystawał pod drzwiami z różdżką wołając sezamie otwórz się. ha, nawet by mu się nie chciało. - nie zamykaj więcej drzwi debilu z bożej łaski - stwierdził jedynie, zachowawczo żeby nie wyjść źle.
I położył sie na łózku.

Wszedł do dormitorium ziewajac szeroko. Walnął sie na swoim łóżku i dopiero teraz podniósł głowe zeby rozejrzeć się czy ktoś tu jest. O, byli wszyscy. Westchnął ciężko i opadl znowu na poduszki. Przymknął oczy i chwile tak leżał milcząc i słuchając o czym gadają. Dopiero po chwili otworzył jedno oko.
- Zamknął drzwi? Debil. - stwierdził spokojnie patrząc to na Setha to na Olivera.
W sumie jakoś się bardzo nie właczał w ta rozmowę, ale troche zainteresował go fakt ze Oliver zamknął drzwi na zaklęcia. Dobrze ze wtedy akurat nie miał potrzeby wrócić do dormitorium bo by je chyba rozwalił. Nienawidził jak mu się utrudniało życie takim czymś. Życie ma być proste i przyjemne, a nie zeby takie akcje odchodziły.

Ollie nie przejął się ani jednym ani drugim, spokojnie podchodząc do swojego łóżka i ściągając owy piękny i przyjemnie pachnący łańcuch zielska z miną zdobywcy. W tej chwili nie liczyło się nawet to, że przez tamtą Puchonkę zniszczył jeden z nielicznych roślinek tego typu. Co z tego, skoro jak teraz się spali, to być może odkryje nagle sekretne przejście pod łóżkiem do krainy pornografii, szczęścia i dostatku?
- Środki ostrożności. Nie chcemy, żeby ktoś nam to zabrał, nie? – stwierdził ironicznie, jasno nawiązując do ostatniego razu, po którym do tej pory nie uzupełnili do końca zapasów. Ale to głównie z tego względu, iż o dziwo pili mniej i wszystkiego robili mniej przez ostatnie kilka tygodnii.

Kto tych zapasów nie uzupełnił, ten nie uzupełnił. Łóżko Setha a raczej miejsce pod łóżkiem w krótki czas od tego pamiętnego napadu prefektowej, na nowo stało się rajem. alkoholowym, bo pornografii tam nie trzymał, a dostatek miał w innym miejscu. Odpalił fajkę patrząc na Olivera, który wyglądał jakby zaraz miał dojść. I uśmiechnął się ironicznie. - Więc, czego mieli nam nie zajebać? - spytał, domyślając się że trawa nie jest trawą tylko jakimś bardziej górnolotnym chwastem. - I kim jest ta pieprzona alicja? - spytał jeszcze, patrząc na drugiego ślizgona jakby ten miał wiedzieć.

Wzruszył ramionami widzac wzrok Setha.
- nie mam zielonego pojęcia o jakiej Alicji wy do mnie mówicie. - powiedział i tak jak Seth odpalił sobie fajkę. Wziął drugą poduszkę i włożył sobie pod głowę tak aby mieć dobry widok na nich obu. Patrzył zaciekawiony na Olivera.
- Właśnie, skoro brak zapasów to po cholerę zamykałeś drzwi? Boisz się o swoje skarpetki? - uśmiechnął się ironicznie. On pod łóżkiem mial chyba wszystkiego po trochu, alkoholu, pornografii. Chociaż z tego drugiego nie korzystał, nie potrzebował. Wolał wyjść i poderwać laskę, zbajerować ją i mieć szybki numerek. Po co sie zadowalać ręką skoro i tak większość na niego leci?