Holden Sheridan

1. Imię/imiona: Holden Mitchell
2. Nazwisko: Sheridan
3. Data urodzenia: 14.03.1965
4. Miejsce zamieszkania: Stirling, Szkocja
5. Rok nauki: VII
6. Czystość krwi: 3/4
7. Status: zamożny
8. Przedmioty: zaklęcia, transmutacja, opcm, eliksiry, zielarstwo, mugoloznawstwo
9. Opis charakteru: Holden jest młodzieńcem przede wszystkim energicznym, w miarę dojrzałym i otwartym na nowe znajomości. Można by się pokusić o stwierdzenie, że wręcz potrzebuje stałego towarzystwa ludzi, by w normalny sposób prowadzić swoją egzystencję. Jedną z bardziej uciążliwych cech w jego charakterze jest chimeryczność - czasami w niecałą minutę potrafi przejść z nastroju pokazującego względne szczęście i entuzjazm do całkowitego przeciwieństwa tegoż stanu, z przyczyn znanych wyłącznie jemu samemu. Niezależnie jednak od jego humoru, niemal zawsze chce przebywać w towarzystwie swoich przyjaciół i znajomych; oczywiście, jak każdemu, zdarzają mu się i momenty, kiedy woli pozostać w samotności, ale zdarza się to naprawdę sporadycznie i bardzo szybko mija. Mimo swojej potrzeby obcowania z ludźmi raczej stara się nie narzucać i doskonale potrafi wyczuć moment, kiedy jego towarzystwo staje się dla kogoś uciążliwym balastem, a nie przyjemnością. Potrafi wpasować się w bardzo wiele sytuacji, zależnie od potrzeb, aczkolwiek jest nonkonformistą i bardzo ciężko na niego wpłynąć. Po ojcu odziedziczył dosyć silną osobowość i odwagę; ponadto ma w sobie jakąś trudną do określenia czy zdefiniowania siłę, pozwalającą na przekonanie do swoich pomysłów lub racji nawet najbardziej oporną grupę. Ewentualnie, kiedy ewidentnie nie zapowiada się na to, by mógł postawić na swoim, jest w stanie pójść na kompromis, jeśli tylko poglądy czy zdanie oponenta będzie odpowiednio dobrze uargumentowane. Rzadko kiedy chce mu się coś zrobić, aczkolwiek gdy już się za coś zabierze, nie pozwoli, by było to odwalone byle jak i dokona wszelkich starań, by końcowe efekty sprostały jego wygórowanym wymaganiom. Nie zależy również do osób, które nigdy nie przyznają się do błędu. Najczęściej jednak, gdy musi otwarcie powiedzieć, iż nie miał racji bądź po prostu kogoś przeprosić, robi to w najbardziej zawoalowany sposób z możliwych. Ma swoją wrodzoną dumę i naprawdę potrzebuje bardzo silnego bodźca bądź motywacji, by choć na chwilę o niej zapomnieć. Jest młodzieńcem inteligentnym, acz daleko mu do szkolnej czołówki prymusów - głównie z powodu jego wrodzonego lenistwa i niechęci do wszystkiego, co wiąże się z nauką. Swoje w miarę dobre stopnie zawdzięcza wyłącznie temu, iż na ogół uważnie słucha na zajęciach - wychodzi ze słusznego założenia, że skoro i tak musi siedzieć w klasie, to może posłuchać i czegoś się nauczyć, żeby później mieć mniej roboty. Prace domowe owszem, odrabia, aczkolwiek na ogół nie przykłada do nich należytej uwagi. Uwielbia robić sobie na skróty we wszystkich możliwych aspektach życia i jest mistrzem w szukaniu najprostszych i przynoszących największe efekty rozwiązań. Jeśli zaś chodzi o sposób, w jaki podchodzi do ludzi, na ogół jest dobrze wychowany (szczególnie, jeśli ma do czynienia ze starszymi osobami), uprzejmy, wręcz szarmancki w stosunku do kobiet. Czasami bywa złośliwy wobec przyjaciół, ale to naprawdę wyłącznie z czystej sympatii! Nie stara się specjalnie tworzyć konfliktów i na ogół unika takich sytuacji, pełniąc rolę rozjemcy w wielu sporach, ale gdy ktoś ewidentnie go zdenerwuje, nie będzie udawał, że wszystko jest w porządku - w razie konieczności potrafi się bić, zarówno na zaklęcia, jak i po mugolsku, czy raczej barbarzyńsku, na pięści. Jeśli chodzi o jego światopogląd, jest nieco specyficzny - na ogół ma dosyć realne podejście do otoczenia, ale zdarzają mu się również przebłyski przygnębiającego pesymizmu. Czasami potrafi całymi dniami chodzić i utyskiwać na czym to świat stoi i jak to nikt nie jest w stanie zrozumieć jego skomplikowanego toku myślenia. Kolejną cechą, która denerwuje bliskie jego sercu osoby, jest chorobliwa wręcz nadopiekuńczość - w życie bliskich mu person potrafi wtrącać się jak może, ba, nawet w nie ingerować, jeśli tylko uważa, że decyzja jaką ma zamiar podjąć dany człowiek w mniemaniu Holdena może tę osobę skrzywdzić bądź nie wpłynąć na nią korzystnie. Na ogół jest dosyć odpowiedzialny, chociaż na imprezach ta cecha zupełnie zanika. Jak prawie każdy chłopak w jego wieku lubi sobie wypić i może poszczycić się dosyć mocną głową. Na melanżach jest osobą ogarniającą poległych, nie ogarnianą. Poza tym, znajduje się w niechlubnym nałogu palenia mugolskich papierosów, ale mimo licznych próśb i nacisków ze strony najróżniejszych bliskich mu osób, ani myśli tego rzucać. Niby gdzieś tam w odmętach jego myśli kręcą się rozważania na temat przyszłości, ale czuje się nieco zagubiony, jeśli o ten aspekt życia chodzi. Jego ojciec, jako jeden z bardziej szanowanych w świecie magicznym magomedyków jest niemalże pewien, iż jego syn pójdzie w jego ślady - z resztą, Holden nigdy nie dał rodzicielowi powodów, by ten myślał inaczej, gdyż nawet nie próbował kwestionować tejże opinii - aczkolwiek młody Sheridan nie jest pewien, czy to rzeczywiście coś, o czym marzy. Jeśli zaś chodzi o kwestię uczuć, umawianie się z dziewczynami traktuje jako miłą odskocznię od szarej codzienności, ale gdy na kimś wyjątkowo mu zależy, jest skłonny do wyrzeczeń. Fan quidditcha, jazdy konnej, dobrej muzyki, imprez i beztroskiego życia.
10. Opis wyglądu: Holden nie należy do chłopaków, na widok których dziewczętom szybciej biją serca i miękną nogi, aczkolwiek należy do osób o przyjemnej powierzchowności i da się go podciągnąć do grupy przystojnych młodzieńców. Ma niecały metr dziewięćdziesiąt wzrostu - dokładnie sto osiemdziesiąt siedem centymetrów - i szczupłą sylwetkę, którą zawdzięcza zarówno dobrej przemianie materii, jak i swojemu zamiłowaniu do sportu w każdej postaci. Ma ciemnobrązowe, wiecznie rozwiane włosy, które on niezmiennie nazywa po prostu artystycznym nieładem, a jego matka zwykłym niechlujstwem i lenistwem. Cóż, gusta są różne! Pani Sheridan w domu nagminnie karci syna za jego fryzurę i podejmuje wszelkie wysiłki, by ten zaczął wyglądać na osobę zaznajomioną z grzebieniem, aczkolwiek z dosyć marnym skutkiem. Poza tym, w Hogwarcie i tak nie ma okazji do podziwiania jego uczesania, a czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal, prawda? Ma dosyć regularne rysy twarzy, jasną cerę i na ogół na jego twarzy maluje się charakterystyczny półuśmiech. Swoje piwne oczy najczęściej mruży, gdyż ma niewielką, aczkolwiek sprawiającą mu pewne problemy z widzeniem dalekich obiektów wadę wzroku. Okularów nie chce nosić "bo nie" i nie daje się przekonać do zmiany zdania żadnymi argumentami. Poza szkołą ubiera się dosyć normalnie; zwykłe koszulki, jeansy bądź czarne spodnie i jakiś sweter w zimniejsze dni. Na ogół w jego dłoni można dostrzec papierosa - cóż, każdy ma swoje nałogi.
11. Rodzina: Ojciec, Liam Sheridan, czystokrwisty czarodziej, bardzo respektowany i odnoszący sukcesy uzdrowiciel w Świętym Mungu. Ulubieniec rodziców, od zawsze był tym starszym bratem, na którego powinno patrzeć się z podziwem - stąd też jego duma, silny, dominujący charakter oraz niezachwiane, wieczne przekonanie o własnej nieomylności i wielkiej wartości. Bardzo poświęca się swojej pracy, chcąc osiągać w niej jak najlepiej efekty, niemniej jednak dobrze wywiązuje się z obowiązków pana domu i w razie potrzeby zawsze znajdzie czas dla rodziny. Od niepamiętnych lat, jeśli nie od zawsze, prowadzi niezdrową wręcz rywalizację z młodszym bratem, Ethanem Sheridan i niezmiennie wychodzi w niej na plus. Jako, iż Holden jest jego jedynym synem, Liam wiąże z nim ogromne oczekiwania - mianowicie, że ten pójdzie w jego ślady i również zostanie wybitnym i szanowanym uzdrowicielem. Już od najmłodszych lat, z dość miernym skutkiem, starał się zainteresować syna tą dziedziną, co sprawiło, że Holden nieco zniechęcił się do magicznej medycyny.
Jeśli zaś chodzi o matkę, jest nią Imogene Sheridan, czarownica półkrwi pochodząca z Anglii, młodsza od swojego męża o dwa lata. Jest kobietą żywiołową, zaradną i zapracowaną, a przy tym jakimś cudem udaje jej się utrzymać charakterystyczną dla siebie pogodę ducha. Pracuje w Ministerstwie Magii w Biurze Głównym Sieci Fiuu, co może nie jest najbardziej chlubnym stanowiskiem na świecie, ale zadowala Imogene, która niebywale lubi swoją pracę. W wolnym czasie lubi oglądać filmy i czytać książki, a dzięki ulubionej z powieści pani Sheridan, Buszujący w Zbożu, Holden otrzymał swoje imię. Poza tym, razem z nim do Hogwartu uczęszcza jego kuzynka, Audrey, z którą żyje w bardzo dobrych stosunkach już od najmłodszych lat, tym samym pokazując, iż oboje zupełnie ignorują zaciekłą rywalizację pomiędzy swoimi rodzicami.
12. Historia postaci: Imogene i Liam Sheridanowie poznali się w wyjątkowo prozaicznych i niewartych dłuższego opisywania okolicznościach - ot, bliższą znajomość zawarli na jednym z przyjęć u wspólnych znajomych. Wcześniej nieraz widywali się w Hogwarcie, gdzie oboje uczęszczali i zgłębiali swoją magiczną wiedzę, jednak wtedy nie zwracali na siebie uwagi. Między nimi były całe dwa lata różnicy, a taki dystans to czasami niemal przepaść między ludźmi w wieku nastoletnim. Ponownie spotkali się dopiero rok po ukończeniu Hogwartu przez panią Sheridan, na jakiejś imprezie organizowanej przez wspólnego znajomego. Szybko przypadli sobie do gustu i wkrótce zapałali do siebie wielką miłością. Ostatecznie, po trzech latach związku, doczekali się swojego pierwszego, i, jak się później okazało, jedynego syna. Przez pierwsze lata życia chłopca stanowili szablonową, szczęśliwą rodzinę jak z okładki magazynu czy mugolskiego filmu. Nic jednak nie trwa wiecznie i gdy Holden skończył siedem lat, coś zaczęło się psuć między Imogene i Liamem. Po prostu, ich miłość została mocno nadwątlona przez upływający czas i szarą codzienność. Oboje jednak kłócili się wyłącznie w domowych, dobrze znanych czterech ścianach, nie chcąc pokazywać swoich problemów otwarcie przed światem. Dlatego też w oczach wszystkich postronnych obserwatorów dalej uchodzili za rodzinę, z której powinno się brać przykład. Z czasem było coraz gorzej i choć Holden starał się nie słuchać kłótni swoich rodzicieli, niejednokrotnie słyszał, jak krzyczą na siebie wzajemnie, oskarżają o najróżniejsze rzeczy i wyrzucają swoje żale. Ten burzliwy okres przeminął jednak wraz z pewnymi wakacjami, które spędzili we trójkę w Egipcie. Holden wynudził się tam za wszystkie czasy, jednak jego rodzice jakimś cudem od nowa zapałali do siebie gorącym uczuciem i ich problemy zniknęły w niebywale szybkim czasie. W końcu, w wieku jedenastu lat, Holden zgodnie z oczekiwaniami otrzymał list zapraszający go do Hogwartu i bez większego żalu wyruszył do szkoły.