Hera Vogel

1. Imię/imiona: Hera Angela
2. Nazwisko: Vogel
3. Data urodzenia: 10 października 1969
4. Miejsce zamieszkania: Hereford, hrabstwo Herefordshire
5. Rok nauki: IV
6. Czystość krwi: czysta
7. Status: bogata
8. Przedmioty: obowiązkowe, wróżbiarstwo, ONMS
9. Opis charakteru:
Podnosi wzrok. Pozornie niewidzialna. Teraz widzisz w jej oczach triumf. Widzisz jej podły uśmiech, a raczej grymas, który oszpeca jej dziewczęcą twarzyczkę. Ulotna, rzadka chwila, więc zapamiętają ją dobrze. Nie każdy ma możliwość jej ujrzenia, ale jeśli Ci się to uda, to możesz zacząć się bać. Istna żmija, mistrzyni planowania. Nigdzie nie ma jej za wiele, ale zawsze jest wszędzie. Zawsze wie o wszystkim, chociaż sama niewiele mówi. Odzywa się tylko wtedy, kiedy wie, że ma coś do powiedzenia. Nie jest nadmiernie pewna siebie - potrafi doskonale ocenić swoje siły i wycofać się lub zaatakować. Wyważona i konkretna, a przy tym pozostająca na uboczu. Ludzie, których nikt nie zna za dobrze, którzy zawsze żyją na marginesie... mają przecież większą wolność, nie podejrzewa się ich nigdy o nic, są bardziej bezkarni, jak gdyby nie istnieli. Przezroczysta, niewidoczna, a jednak zawsze obecna.
Nie bawią jej te same rozrywki, co większości rówieśniczek i rówieśników. Nie bawi się cudzym kosztem, bo nie widzi w tym żadnych wymiernych korzyści, a jedynie niepotrzebny rozgłos oraz wrogość. Stara się pozostać neutralna dla środowiska, nawet jeśli kogoś krzywdzi. Woli przekonać kogoś innego do zemsty w jej imieniu, bądź zrobić to w taki sposób, by nie rzucić na siebie podejrzeń. To może wyglądać na oczywistą hipokryzję: z jednej strony nie bawi się cudzym kosztem, a z drugiej potrafi się kimś wysłużyć. Prawda jest jednak taka, że zanim coś zrobi, zawsze przelicza koszty i zyski. Jest perfekcjonistką i świetną planistką, więc zawsze wie co robi, a robi to, co jej się najbardziej opłaca.
Jest nieczuła na cudzą krzywdę. Lubi też plotki, ponieważ są one często źródłem informacji. Sama jednak nie plotkuje, gdyż uważa, że uwłaszcza to jej godności. Poza tym często się uśmiecha i bynajmniej szczerze. Łatwo ją urazić, choć ciężko zranić. Jest mściwa, choć nie zła do szpiku kości. Ma pewne uprzedzenia wobec mugolaków, mugoli, charłaków i tym podobnych, ale z drugiej strony nie ma nic przeciwko znajomościom z takimi osobami, o ile potrafią ją w jakiś sposób zainteresować. Wykazuje jednak słabość do czarodziejów czystej krwi.
Cóż jeszcze można powiedzieć o Herze? Uczy się pilnie i dostaje dobre oceny, chociaż nigdy nie była prymuską, a już na pewno nie lubi nauki. Poza tym raczej niechętnie mówi o sobie i raczej woli słuchać. Wiele osób męczą rozmowy z nią, gdyż muszą wypowiedzieć kilkanaście zdań, aby wyciągnąć od niej jedno dłuższe. Coś jeszcze? Ach tak - czasem zdarza się jej wtrącić parę słów z niemieckiego, gdyż w jej domu rozmawia się często właśnie w tym języku.
Jeśli chodzi o jawne wady, to oczywiście posiada takowe. Ludzie podchodzą do niej z dystansem, gdyż przez te parę lat zdążyli poznać się na jej naturze. Mimo najszczerszych chęci - kojarzy się raczej nieprzyjemnie. Nie ukrywa swojego prawdziwego charakteru pod maską złośliwości, po prostu lubi wściubiać nos w nie swoje sprawy. Dyskretnie, ale jednak lubi, a to z kolei drażni często osoby, których te sprawy dotyczą. Poza tym kompletnie nie posiada poczucia humoru, a każdy żart odbiera jako obrazę. Ogólnie - szybko się obraża, często niesłusznie. Potem odgrywa się w możliwie paskudny sposób. Niekiedy tego żałuje, ale po fakcie i najczęściej nie przyznaje się do tego otwarcie.
10. Opis wyglądu:
Niewysoka, bo mierzy sobie zaledwie sto sześćdziesiąt jeden centymetrów wzrostu. Jest szczuplutka i ma czarne, proste włosy, które sięgają aż do pośladków. Chociaż stara się o nie jak najlepiej dbać, to często nie układają się tak, jak powinny. Kiedy spojrzysz w jej smukłą, szczupłą twarz, widzisz ciemne, brązowe oczy, otoczone długimi rzęsami, zwykle podkreślone są kredką. Nie są one jej wielkim atutem. Są wręcz przeciętne i nie przykuwają uwagi. Wyrażają one najczęściej zadziorną tajemnicę, a przynajmniej takie sprawiają wrażenie w połączeniu z ładnie wyprofilowanymi łukami brwiowymi. Nad samymi brwiami spędza długie godziny, żeby wyglądały tak, jak chce... Mały, symetryczny i prosty nosek, raczej nie skupia Twojej uwagi. Jest równie przeciętny, jak jej oczy. Wreszcie Twój wzrok opada niżej i dopiero teraz dostrzegasz delikatne, lekko rozchylone usta, które z całej tej twarzy najbardziej przyciągają uwagę - nie wiedzieć czemu. Nie są jakieś wyjątkowe... a jednak. Są.
Lubi eksponować swoją łabędzią szyję i kościste ramiona. Ma długie, zgrabne palce, wyćwiczone na pianinie, chociaż nie potrafi zbyt dobrze grać na tym instrumencie. Jej boleścią są dość krótkie nogi, co nie powinno dziwić z racji na jej wzrost, oraz niewielkie piersi. No cóż... ważne, że są.
Dziewczyna ma raczej wszystko na swoim miejscu, chociaż bardziej wyróżnia ją charakter i styl, niż naturalny wygląd.
Nosi się zwykle elegancko, choć niewyszukanie. Płaszcze, proste sukienki, buty na obcasie - wręcz kocha obcasy. Szczególnie upodobała sobie butelkowy zielony kolor oraz dostojną czerń. Przywykła do drogich strojów z racji na swój status majątkowy. Nie wyobraża sobie biedy i niewygód, oraz noszenie czegokolwiek, co byłoby tańsze niż kilkadziesiąt galeonów. Może za wyjątkiem bielizny, chociaż ta również musi być pierwszorzędna gatunkowo. Na każdy bal musi mieć nową kreację, ma też obsesję na punkcie paznokci, które często maluje na różne kolory - nigdy jednak nie eksperymentuje zanadto. Pozostaje w strefie oklepanych, choć eleganckich kolorów. Malując się, podkreśla czerwoną szminką swoje usta, poza tym jej makijaż jest raczej delikatny. Poza lekcjami, często wygląda tak, jakby właśnie wybierała się na bankiet.
11. Rodzina:
Heinrich Vogel - Ojciec. Czterdziestosiedmioletni barczysty mężczyzna o przyprószonych siwizną ciemnych włosach, jasnoniebieskich oczach i ostrych rysach twarzy. Wywodzi się z bogatej Niemieckiej rodziny o długiej tradycji. Choć nie jest ona prawdziwie arystokratyczna, to jednak około czterdziestu lat temu, podczas mugolskiej wojny, cieszyła się szacunkiem, gdyż część z jej członków brała w niej udział po stronie niemieckiego dyktatora, którego imię Hera wciąż zapominała, a które jej dziadek wciąż powtarzał, wykonując przy tym dziwne gesty i wołając po niemiecku "Chwała Zwycięstwu". Nie rozumiała tego i nie chciała rozumieć. Sam ojciec jest dumny ze swojego pochodzenia i uczy ją, że jest Niemką i to jest właśnie jej ojczyzna, a z kraju musieli wyjechać w związku z jakimiś ludźmi, którzy poszukują dziadka za rzekome zbrodnie. Udało im się zamieszkać w Anglii, gdzie podobno byli bezpieczni pod protekcją znajomego z rządu. Ojciec zawsze powtarzał jednak, że kiedy tylko będzie ku temu sposobność, to wyprowadzą się do RFN. Można nazwać jej dziadka hipokrytą - chociaż tak bardzo kochał swoją ojczyznę i tak wiele mówił o swoich wspaniałych druhach z czasów wojny, to Hera zdołała się dowiedzieć, że uzyskał azyl i bezpieczne schronienie w trochę inny sposób... Znajomości w rządzie okazały się niczym innym, jak zapłatą Anglików, za wydanie owych "druhów" dziadka z czasów wojny. Udało im się też wynegocjować pokaźną sumkę pieniędzy, byli więc świetnie ustawieni i teoretycznie nietykalni; chociaż nadal byli ludzie, którzy ich tropili, jednak czarodziejska rodzina, która nie ma obecnie, właściwie żadnego, kontaktu z niemagicznym światem, będąca pod patronatem mugolskiego rządu, jest właściwie niemożliwa do wytropienia dla mugoli. Co zaś się tyczy czarodziejów... dla nich Vogelowie są obojętni. Raczej wykazywali się neutralnością w czasie terroru Voldemorta, a wojny mugoli i ich zbrodnie w większości niewiele ich interesowały...
Julia Jadwiga Vogel - Matka. Trzydziestodziewięcioletnia drobna ciemna blondynka o jasnej cerze i ciemnych piwnych oczach, oraz promiennym uśmiechu. Zajmuje się głównie domem i dziećmi. Sama pochodzi z biednej rodziny, choć również czystej krwi. Żywo interesuje się historią starej mugolskiej wojny, podobnie jak ojciec i reszta rodziny. Jest patriotką i Niemką.
Filip Vogel - Dziadek. Ojciec Heinricha. Siedemdziesięcioletni postawny mężczyzna, który prawie zupełnie wyłysiał, jego niebieskie oczy wciąż potrafią jeszcze błyszczeć szaleństwem. Hera zawsze miała go za obłąkanego. Potrafił tylko wspominać dawne czasy i nie przebierając w słowach pomstować na cały świat, plując przy tym na wszystko dookoła i patrząc w przestrzeń niebieskimi oczyma, jak gdyby widział coś zupełnie innego. Podobno był blondynem. Podobno był bardzo przystojny. Podobno pomimo swojej czystej krwi i czarodziejskiego pochodzenia, bardzo żywo interesował się w młodości polityką mugoli i udzielał się w dziwnej formacji zwanej SS. Wciąż paradował w swoim starym mundurze. Najczęściej okazjonalnie, kiedy reszta rodziny starała się ubierać elegancko.
Ilza Vogel - siostra Hery. Ma trzynaście lat i również uczęszcza do Hogwartu. Jest krukonką. Ma też zgoła inną osobowość od siostry - jest bardzo uczynna, społeczna i przyjazna. Zupełnie inna niż reszta rodziny.
Mark Vogel - brat Hery. Ma siedemnaście lat. Rzucił Hogwart, jak tylko skończył siedemnaste urodziny. Fascynuje go Czarny Pan, oraz ów stary dyktator, którego tak często wspomina jego dziadek - Filip. Hera ma z nim lepszy kontakt niż z siostrą. On często jej pomagał, kiedy był jeszcze w szkole. Teraz wyprowadził się z domu i wspiera śmierciożerców dorabiając sobie trochę pracując dorywczo.
12. Historia postaci:
Hera miała łatwe życie. Jako "środkowe" dziecko. Rozpieszczona, choć nie zanadto. Starsza córka, której pozwalano na więcej niż młodszej siostrze. Poza tym miała starszego brata, który kochał ją bardzo mocno i zawsze stawał w jej obronie, a że każdy się go bał, to nie miała za wielu wrogów. Była też zawsze bardzo skryta i skromna. Nie wierzyła nigdy w przyjaźń, więc swojego pierwszego przyjaciela, a właściwie przyjaciółkę poznała dopiero w Hogwarcie, w wieku dwunastu lat. Później jednak pokłóciły się dość mocno i od tego czasu nie odzywają się do siebie zupełnie.