Dmitrij Bierieżko

1. Imię/imiona: Dmitrij Oleg
2. Nazwisko: Bierieżko
3. Data urodzenia: 17 marca 1964
4. Miejsce zamieszkania: Nowosybirsk, Rosja
5. Rok nauki: VI
6. Czystość krwi: 1/4
7. Status: Majętny
8. Przedmioty: Eliksiry, Zaklęcia, OPCM, Zielarstwo, Historia Magii, ONMS, Transmutacja
9. Opis charakteru: Bierieżko od małego nie wybijał się z tłumu. Na pierwszy rzut oka można było stwierdzić, że chłopak jest pewny siebie, otwarty i w miarę towarzyski. Nigdy nie miał problemu z nawiązywaniem nowych znajomości, chociaż raczej nieczęsto kończyły się one wyższym stopniem zażyłości. Dmitrij nie jest człowiekiem, który zyskuje przy bliższym poznaniu. Bywa szorstki i nie przykłada większej wagi do wypowiadanych słów, przez co często, nawet niekoniecznie celowo, zdarza mu się kogoś urazić. Do opinii na swój temat podchodzi z dużym dystansem. Niełatwo go obrazić, bo sam zdaje sobie sprawę ze swoich wad i jakoś nauczył się je akceptować. Jeśli jednak ktoś uderzy w jakiś wyjątkowo czuły punkt, Rosjanin pokazuje swoją mroczniejszą stronę charakteru. Czasem trudno mu nad sobą zapanować i potrafi wtedy robić rzeczy, które pociągną za sobą nieprzyjemne konsekwencje. Kiedy jest wściekły nie umie myśleć trzeźwo i zdaje się nie mieć żadnych hamulców. Potrafi być naprawdę okrutny i czasem można odnieść wrażenie, że zadawanie innym bólu sprawia mu radość. Rzadko miewa wyrzuty sumienia, kiedy jednak się zdarzą, stara się ukryć ten fakt przed innymi.
Chłopak uwielbia adrenalinę i stąpanie po krawędzi. Łamanie zasad weszło mu już chyba w nawyk i wydaje się, że zdobywanie ujemnych punktów uznał za punkt honoru. Niestety sam nie zdobywa ich za dużo, ponieważ na lekcje nie chodzi za często - nie licząc oczywiście przedmiotów, które naprawdę go interesują. A szkoda, bo chłopak jest całkiem inteligentny. Mimo wielu opuszczonych godzin zawsze bardzo dobrze zaliczał egzaminy końcowe. Nauczyciele często wymagają od niego więcej, ze względu na jego wiek. Uważają, że powinien zachowywać się tak, żeby inni uczniowie mogli brać z niego przykład, ale on uparcie stara się ich przekonać, że ideałem nigdy nie będzie. Wciąż pyskuje, zawsze ma swoje zdanie i nie potrafi się podporządkować. Gówniarz-buntownik bez perspektyw.
10. Opis wyglądu: Niezbyt uroczy chłopak, o nastroszonych brwiach i nieco obłąkanym spojrzeniu. Nie znaczy to jednak, że nie jest przystojny - różnie ludzie mówią, ale na brak powodzenia raczej nie narzeka. Kolor jego oczu nie należy do tych niespotykanych czy niezwykłych - przeciętna brązowawa szarość, która nigdy nie zapierała tchu w piersiach. Wiecznie nieujarzmione włosy, na czas meczów są traktowane specjalnymi zaklęciami, żeby nie wpadały do oczu w nieodpowiednich momentach. Łatwo można się domyśleć, że Bierieżko jest naprawdę dobrze zbudowany - codzienne mordercze treningi poskutkowały tym, że jego chude ciało sprawia wrażenie rzeźbionego w marmurowej płycie. Po rodzicach chłopak odziedziczył ciemne włosy, kontrastujące z jego w miarę jasną cerą, która nawet latem nie nabiera brązowawych odcieni. No cóż, taka wada mieszkania w krainach wiecznego zimna. Jego na ogół luźne ubrania raczej nie wyróżniają go z tłumu, choć wzrost (lekko ponad sto dziewięćdziesiąt centymetrów) każe choć na moment zawiesić na nim wzrok. Jako ciekawostkę można nadmienić, że Bierieżko ma bliznę, zaczynającą się przy kości biodrowej, a kończącą tuż pod żebrami.
11. Rodzina:
Aleksiej Bierieżko - ojciec Dmitrija, czterdziestopięcioletni czarodziej półkrwi. Uczęszczał do Instytutu Magii Durmstrang i miał nadzieję, że jego dzieci również będą mogły chodzić do tej szkoły. Był zawodnikiem Quidditcha w jednym z podrzędnych rosyjskich klubów, jednak przez częste kontuzje zmuszony był zakończyć karierę, nie zdobywając większego uznania. Aleksiej zawsze surowo wychowywał swoje dzieci i pilnował, by kierowały się odpowiednimi wartościami, jednak i na tym polu nie do końca odnosił sukcesy.
Nadehzda Bierieżko (Dibirov) - mugolska matka Dmitrija. Urodziła się w tysiąc dziewięćset czterdziestym szóstym roku, na terenie Obwodu Kaliningradzkiego, gdzie mieszkała przez pierwsze czternaście lat życia. Później razem z rodziną przeprowadziła się do Rosji, gdzie podczas jednych z wakacji poznała swojego przyszłego męża. Zaszła w ciążę niedługo po skończeniu siedemnastu lat i przez pierwsze dwa lata musiała sama wychowywać dziecko, ze względu na szkołę Aleksieja.
Viktoriya Bierieżko - trzy lata młodsza od Dmitrija siostra. W odróżnieniu od niego poszła do Hogwartu w odpowiednim czasie. Bardziej ambitna od brata, ale w gruncie rzeczy nie różnią się za bardzo od siebie. Nie żywi do rodziców żadnej urazy, ze względu na to, że nie poszła do Durmstrangu. Wybór szkoły nie miał dla niej aż tak wielkiego znaczenia. Obecnie uczęszcza do piątej klasy i ma wielką nadzieję na otrzymanie odznaki prefekta w przyszłym roku.
Siergiej Bierieżko - czarodziej czystej krwi, dziadek Dmitrija. Jako pierwszy z rodu zerwał z rodzinnymi tradycjami i związał się z czarownicą mugolskiego pochodzenia. Nie uważał ludzi niemagicznych za gorszych od czarodziejów i swoje dzieci również wychowywał w duchu takich przekonań.
12. Historia postaci: Warto zacząć od przybliżenia rodu Bierieżko, który już nigdy nie będzie tak czysty i szlachetny jak jeszcze w poprzednim wieku. A jest to rodzina z wieloma pokoleniami wielkich czarodziejów, którzy zapisali się w księgach europejskiej historii mniej lub bardziej kolorowym atramentem. Jedno jest pewne - wiedzieli czym jest czarna magia i bezsprzecznie potrafili z niej korzystać. Nie wszystkim oczywiście wyszło to na dobre. Konflikty w rodzinie były rozwiązywane w paskudny sposób i z biegiem czasu, zamiast stale zwiększać swoje wpływy, członkowie rodu wybijali się nawzajem. Kto wie, czy gdyby typowy rosyjski charakter nie dawał o sobie znać, rodzina Bierieżko nie byłaby największą i najpotężniejszą w Europie. Teraz ich nazwisko nie budzi już strachu nawet w samej Rosji, a co dopiero poza jej granicami. Nie budzi również należytego szacunku, o czym przekonał się Aleksiej, potomek przecież w prostej linii. Sądził, że zasługi jego przodków i ich ogromny wkład w rozwój Instytutu Magii Durmstrang wystarczą, żeby najmłodsi z rodziny Bierieżko mieli zapewnione miejsce w tej elitarnej placówce. Czekał więc aż jego pierworodny, Dmitrij skończy trzynaście lat i będzie mógł rozpocząć naukę w tej szkole. Niestety, mimo nadziei Aleksieja, nic nie mogło zmienić faktu, że młody Bierieżko nie był nawet czarodziejem półkrwi, przez co wedle niezmiennego od stuleci regulaminu, nie był godny uczęszczania do Durmstrangu. I właśnie wtedy pękła bańka, stworzona z przeświadczenia o szlachetności pochodzenia. Ta jedna decyzja sprawiła, że młody Bierieżko szczerze znienawidził swoich rodziców - matkę, za to kim była i ojca, za to z kim się związał. Że zabrali mu możliwość zgłębiania nauk czarnomagicznych. Wtedy poczuł się gorszy, niemagiczny, mimo, że przecież nic mu nie brakowało.
Aleksiej zdecydował, że syn powinien uczyć się w Hogwarcie, ale niestety Dmitrij nie miał wystarczającej wiedzy, żeby zdać od razu do trzeciej klasy (do której powinien chodzić zgodnie z rokiem urodzenia), więc zmuszony był rozpocząć naukę od początku. Mimo dobrych wynikach sumów, w następnym roku chłopak nie został dopuszczony do egzaminów z Transmutacji i Historii Magii, ze względu na zbyt dużą ilość opuszczonych godzin, przez co zmuszony był powtarzać rok. Grał w quidditcha na pozycji ścigającego, jednak konsekwencją niezaliczenia roku było wykluczenie z drużyny przynajmniej na okres jednego roku.