Rory Whitherspoon

1. Imię/imiona: Aurora Beth
2. Nazwisko: Whiterspoon
3. Data urodzenia: 12 Kwietnia 1967
4. Miejsce zamieszkania: Salisbury w hrabstwie Wiltshire, UK
5. Rok nauki: VI
6. Czystość krwi: 1/4
7. Status: Ubogi
8. Przedmioty: Transmutacja, Eliksiry, OPCM, Numerologia, Starożytne Runy, Historia Magii i Zaklęcia.
9. Opis charakteru: Tajemnicza to zbyt obraźliwe słowo, jakie mogłoby określić Aurorę. Patrząc na nią, wydaje się, że jest kolejną osobą w Hogwarcie, której maniery i wkurzający spokój, jakie za sobą niesie, doprowadzają cię do zaszufladkowania jej w strefę pierwszoligowych dziwaków. Nigdy jednak tym pozorom nie próbowała się sprzeciwiać. Uwielbia, gdy otacza się towarzystwem, gdzie nie panuje istny rozgardiasz, ani nie przelatują sterty książek od znienawidzonej historii magii. Siedzi wtedy wokół najbliższych znajomych, których jakimś cudem zdobyła i wyłącza się kompletnie z jakichkolwiek rozmów. Wystarczy sama obecność, szepty, krótkie pytania. To wcześniejsze przeżycia zamknęły dziewczynę w świecie, gdzie nie ma problemu do rozwiązania, czy miłosnej przygody. Uważa, że nie zasługuje na nic, dopóki nie włoży w dane zadanie sto procent własnych sił. Wychodzi z niej zwierzę, nieludzka istota, pragnąca perfekcji i wybitnych ocen, aby zadowolić myśli, spełniać obowiązek pierworodnej córki, która ma siostrę - kretynkę i nadgorliwych, wiedzących - najlepiej rodziców. Możesz stwierdzić więc, iż to wzorowy kujon, i tak zapewne nie będzie to jej przeszkadzało, bo zajmie się swoją książką, gdy spróbujesz zagadać. Nie podejdzie sama do ciebie, nie pocałuje w policzek przyjaciółki na powitanie, nie stanie w obronie niewinnego pierwszoklasisty - i tu nie chodzi o jej negatywny pogląd dotyczący innych, widywanych przez Whiterspoon uczniów na korytarzu czy w klasie. Niegdyś starała się dbać o takie rzeczy, chodziła uśmiechnięta, cieszyła się życiem, jak normalna, dorastająca nastolatka. Niestety pewne wydarzenia zmieniają człowieka; tutaj zamiast radości była ciągnąca się dwa lata depresja. Tak, dobrze się domyślasz; wysoka, ta idealna starsza siostra, zwana Aveline. Przyćmiła gwiazdę, zabrała uwagę ojca, a o matce nie wspominając. Zawsze liczyła się opinia ojca, to on zaszczepił w niej miłość do sportu, a potem przeniosło się to na Quidditcha. Nie, nie lata już od długich lat, oddała miejsce Avie wywieszając białą flagę. Poddała się, wyszukując w pozornie zwykłych rzeczach wyśmienitej ciszy, chwili wyrozumiałości w dialogach z książek, bez nadziei, że to przejściowy stan, w którym pewnie próbuje odnaleźć swój prawdziwy charakter. Nie znosi być wredną, ale inaczej nie potrafi odpowiedzieć, by potencjalny człek się odczepił i przestał męczyć. Ślizgońskie zapędy są temu stworzeniu obce, nie umie obejść się na lekcji z nauczycielem, jak z garnkiem wygotowanej zupy, jej mózg wydziela jakąś dawkę szacunku, z którym codziennie walczy, by dobrze go zagospodarować. Podsumowując: na pewno zyskuje podczas trzeciego, nie drugiego spotkania, jest osobą nie sądzącą książki po okładce, zwyczaju zaczynania pierwszej też nie posiada, no i na wszelkie reakcje ze strony płci przeciwnej zdecydowanie nie ogarnia tak, jak większość dziewczyn.
10. Opis wyglądu: Włosy w kolorze jasnego blondu, oczy odziedziczone kolorem po ojcu, z długimi rzęsami po matce, których nie potrzebuje malować, aby podkreślać spojrzenie, jak większość dziewcząt w zamku. Spoglądając dalej na jej twarz, widać prosty, mały nos i równie ledwo zarysowywany kształt ust, co praktycznie sprawia wrażenie wystarczająco dziwnego i pasuje do charakteru. Oczy jak zwykle ma wielce podkrążone, są wynikiem siedzenia po nocy i czytania książek w celu utrzymania poziomu pracy na lekcjach. Na co dzień po szkole rozpoznać można ją po idealnie wyprasowanym mundurku i butach retro, dodające jej jeszcze więcej centymetrów; jakby nie wystarczał jej fakt posiadania 182 wzrostu. Ubrania jakie dziewczynie pozostały z czasów, kiedy rodzina była w stanie funkcjonować jako jedność i z dużą liczbą pieniędzy na koncie obijała się po najlepszych restauracjach Londynu, to wyłącznie kilka dobrych i markowych spodni oraz bluzek, bo większość, a szczególnie przepiękne szyte na zamówienie sukienki, sprzedała w nadziei na polepszenie sytuacji, co i tak było tylko na pewien okres czasu. Reszta z szafy Rory to ciuchy kupione na wyprzedażach, targach, czy po prostu kilka drobiazgów, otrzymanych od matki, z czasów kiedy jeszcze dbała o jako taki kontakt pomiędzy dziećmi.
11. Rodzina:
Thomas Whiterspoon, trzydzieści siedem lat - Ukochany ojciec, który gdyby tylko mógł swoim córkom zagwarantować szczęśliwe i dostatnie życie ceną własnego, na pewno by to zrobił. Wysoki, za chudy, ale bardzo przystojny, z czarnym jeszcze nie siwiejącym włosiem na głowie. Wyraźne rysy twarzy, oczy koloru niebieskiego. Nieszczęśliwie jednak najpierw stracił firmę, którą jakoś wcisnął zainteresowanemu, a potem na deser' opuściła go żona, wracając do jego dawnego ale i dzisiaj bogatego rywala. Na dokładkę, los podarował mu raka. Przez dłuższy czas nie mógł się wziąć w garść, sytuacja się zmieniła, gdy pojawiła się Aveline.
Rita Whiterspoon, trzydzieści sześć lat. - Blondynka z długimi kręconymi włosami, zapewne nosząca teraz drogie i wykwintne stroje, pławiąc się w luksusie ze swoim kochankiem, który nawet papierosy ma w kolorze złota. O tak, nie jest to przykład dobrej, opiekuńczej matki, jeszcze jak posiadali jakiś majątek to wydawała go na opiekunki dla jedynaczki. Zwykle po to, aby zajmować się sobą. Szczerze nienawidziła swojego męża od początku, spełniła tylko swój obowiązek, skoro przysięgała przed Bogiem, iż zadba o potomstwo. Przynajmniej tak było kilka lat po ślubie, potem zaczęła się z powodzeniem od niego oddalać, aż w końcu po upadku firmy opuściła go i córkę bez żadnego słowa wyjaśnienia.
Aveline Niamh Whiterspoon, siedemnaście lat - Blond włosy, brązowe oczy, szczupła sylwetka i... pozorny ideał rodzinny, ta lepsza córka. Pomoże, pozamiata za ciebie, przyniesie wybitne oceny do domu, także poudziela się aktywnie na boisku w Hogwarcie, czym ojciec na pewno zadowolony będzie. Pracuje w mugolskim barze w w każde wakacje i wolne dni od szkoły. Ale z twarzy można wyczytać, iż nie takiego obrotu sprawy z finansami w domu się spodziewała, gdy przekroczyła jego próg. Tiara przydzieliła ją do Gryffindoru, gdzie pomimo statusu jest znaną i towarzyską osobą. Zupełne przeciwieństwo, pewnie dostała te cechy (nie) szczęśliwie po matce.
12. Historia postaci: Urodziła się już oficjalnie jako młodsza siostra. Jasnowłosa dziewczynka z długimi czarnymi rzęsami, wrzeszcząca wniebogłosy, ilekroć na salę wchodził ojciec, Thomas. W tamtym okresie rzeczywiście mógł sprawiać osobę zagubioną, z dwoma lewymi rękoma do opieki nad dzieckiem i podupadającą firmą na karku. Problemy nie skończyły się, gdy Aurora urosła, ojcu się niestety pogorszył stan zdrowia, a matka widywana była coraz częściej w towarzystwie innego mężczyzny. Na dodatek, pewnego dnia do drzwi zapukała nieznajoma dziewczyna, przedstawiając się jako Aveline. Ukrywane przed światem dziecko, schorowane niby na śmierć w przeszłości, z kartką od opiekunów, którzy zabrali ją rok po tym, jak trafiła do domu dziecka w Londynie. Okazało się, że jest wpadką swojego ojca sprzed wielu lat. Szczęście w nieszczęściu; podobieństwo kończyło się na kolorze oczu. Próbowała sobie radzić z zaniedbaniem ze strony rodziny, jednak z czasem stało się to trudniejsze, niż myślała. I tak, ogólnie, jest do teraz. Rywalizacja wisi w powietrzu, kłóci się z uprzejmymi relacjami pomiędzy nimi, których blondynka nie zamierza do końca życia zmieniać. Sytuacja rodzinna nie jest też najlepsza, ojciec poprzez wykonywanie pojedynczych zleceń na wykonanie różdżek, nie jest w stanie dostarczyć dziewczętom wygód, ale i najgorzej też nie mają. Własne pokoje, pozostałe po wcześniejszych luksusach, ubrania.. jak narazie nie cierpią z głodu przez ojcowskie problemy, dziewczęta zdążyły się usamodzielnić i pracują na własne potrzeby, pomimo wielkiego sprzeciwu taty.